Χθες το απόγευμα αγόρασα αυτό το τετράδιο, για να το κάνω ημερολόγιο. Στο εξώφυλλο έγραψα: «Κουβεντιάζω με - τον - εαυτό - μου». Έτσι, αρχισα να κουβεντιάζω με τον εαυτό μου. Είναι δικαίωμά μου. Στα εννιά της χρόνια, η Χλόη ανακαλύπτει την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθερία του λόγου. Κι αρχίζει να γράφει. Γράφει για τις επιθυμίες της, τα αισθήματα, τα προβλήματά της. Για την αγαπημένη της χελώνα που ψόφησε, για την κοιλιά της μαμάς της που μέρα με τη μέρα μεγαλώνει επικίνδυνα περιμένοντας να φέρει στον κόσμο το αδελφάκι της, για τις φιλίες της και τα προβλήματα που της δημιουργούν, για το πόσο δύσκολο είναι να ωριμάσει ένα παιδί και να βρει τη θέση του στη ζωή...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]