Ο Αββάς Ισαάκ ορίζει ένα χώρο δυσπερίγραπτο αν όχι απερίγραπτο. Είναι το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος όπως βιούται σήμερα από έναν άγιο ώριμο, ολοκληρωτικά μεταμορφωμένο, που όχι μόνο βλέπει την ισχύ των κτισμάτων και των αθεάτων τα κάλλη, αλλά έχει τη δύναμι, καθ’ ομοιότητα Θεού, να δημιουργή, όπως λέει ο ίδιος, νέους κόσμους. Και ενώ είναι κάτι τόσο μεγάλο, δεν σου δημιουργεί ίλιγγο, αλλά αντίθετα σε ηρεμεί. Σε κατευνάζει. Γιατί αυτός έφτασε στο έλεος του Θεού, στην απερινόητη ευσπλαχνία, που αγαπά την κτίσι όλη (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]