Το έργο της Μ.Π. περιστρέφεται γύρω από τις έννοιες της παρωδίας, του παράδοξου και της προσωπικής ταυτότητας. Καθώς άρχισε να εφαρμόζει παλιότερες εμπειρίες της σε κοινωνικά θέματα, το ενδιαφέρον της τράβηξε η περιοχή Αβλίζα στο Μενίδι, μια παραμελημένη περιοχή της δυτικής Αττικής που χρησιμοποιείται ως χώρος διαμονής για νομαδικούς πληθυσμούς όπως οι τσιγγάνοι και οι Βλαχορουμάνοι από την Βέροια. Η Παπαδημητρίου εντυπωσιάστηκε αμέσως από την ακαταμάχητη δυναμική της εναλλασσόμενης συναισθηματικής τοπογραφίας της περιοχής καθώς και από το μυστικό δέος που υποβόσκει στην ένταση των σχέσεων που αναπτύσσονται εκεί. Έτσι, η Παπαδημητρίου έστησε στην περιοχή αυτή ένα ομαδικό πρότζεκτ υπό τον γενικό τίτλο Τ.Α.Μ.Α (Temporary Museum for All - Προσωρινό Αυτόνομο Μουσείο για Όλους). Στο πρότζεκτ συμμετέχουν αρχιτέκτονες, κοινωνιολόγοι , ανθρωπολόγοι, κινηματογραφιστές, καλλιτέχνες και κάτοικοι της περιοχής. Ο υπότιτλος περιγράφει το πρότζεκτ με τρόπο ευθύ και ακριβή: Κοινωνικές διευκολύνσεις για νομαδικούς πληθυσμούς. Η αρχή γίνεται από τις σχέσεις που θα αναπτυχθούν και ο στόχος είναι όχι να παραχθούν νέες εικόνες αλλά να εξεταστούν διαδραστικά τα οπτικά και εμπειρικά δεδομένα της Αβλίζας, τα οποία αφορούν περισσότερο τους ίδιους τους κατοίκους της περιοχής παρά τους επισκέπτες ενός μουσείου ή μιας γκαλερί. Αυτό δηλαδή που επιχειρείται εδώ είναι ένα νέο σύστημα καλλιτεχνικής παραγωγής.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]