Το στοργικό αυτό αφιέρωμα του «Κέδρου» στο Εθνικό Θέατρο σκεπάζει τις έξι δεκαετίες ενός πολυτάραχου βίου και μιας αδιάκοπης καλλιτεχνικής προσφοράς. Ένας σύντομος πρόλογος μας θυμίζει πως, πολύ πριν από την ίδρυση του δημοκρατικού Εθνικού, ο αιώνας μας άρχισε με την επταετία του Βασιλικού Θεάτρου(1901-1908) στο νεόδμητο τότε κτίριο του αυστριακού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ. Γνωστό είναι επίσης - και θλιβερό - πως, στα είκοσι δύο χρόνια που ακολούθησαν, το μεγαλόπρεπο οικοδόμημα έμεινε κλειστό, χρησιμεύοντας μονάχα σαν προσωρινός ξενώνας αλλοδαπών θιάσων. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
