Η ταυτότητα του φέρνει στον νου το πιο παράλογο επάγγελμα σε καιρό πολέμου: «Βλάντο Πέτριτς, ερευνητής ανθρωποκτονιών». Η οικογένειά του απολαμβάνει την προσφυγική πολυτέλεια του Βερολίνου. Η πόλη του, το Σεράγεβο, βουλιάζει σε μια θολούρα ζωής: μισογκρεμισμένα κτήρια, ανέκφραστοι άνθρωποι, καπνοί και οβίδες, άθλιες τροφές και φτηνά τσιγάρα, νεκρά τηλέφωνα -ένα δυνατό μεθύσι σήψης, απελπισίας και παραίτησης. Ένα βράδυ ανακαλύπτει τυχαία το πτώμα του αρχηγού της ειδικής αστυνομίας, Έσμερ Βίτας. Η «βολική» εκδοχή: βόλι ελεύθερου σκοπευτή. Η «άβολη» εκδοχή: πυροβολισμός εξ επαφής σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών λαθρεμπορίου. Η «δύσκολη» εκδοχή: να παραμείνει ζωντανός, ενώ γύρω του εκτυλίσσεται ένα απίστευτο παιχνίδι με «υψηλούς» μισθοφόρους της αλήθειας...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]