Η Χριστίνα σπουδάζει στο πρώτο έτος της Φιλοσοφικής Σχολής στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Την άνοιξη του 1940 γνωρίζεται με το Βιτόριο και το καλοκαίρι του ίδιου έτους του κάνει πρόσκληση να επισκεφθεί την Ελλάδα. Αλλά ο τορπιλισμός της «Έλλης» και η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου στην Αλβανία ματαιώνουν τα σχέδιά τους. Την άνοιξη του 1943 η Χριστίνα ως λοχαγός του ΕΛΑΣ συλλαμβάνει στον Πάρνωνα αιχμάλωτο το Βιτόριο που υπηρετεί ως υπολοχαγός στον ιταλικό στρατό και παίρνει διαταγή να τον εκτελέσει μαζί με άλλους πέντε Ιταλούς. Η Χριστίνα εκτελεί τους πέντε και το Βιτόριο τον φυγαδεύει και τον κρύβει σε ένα αγρόκτημα που ανήκει στην αδελφή της Άννα, παντρεμένη και με δύο παιδιά. Αλλά ανάμεσα στην Άννα και στο Βιτόριο δημιουργείται ένας παράφορος έρωτας που φέρνει τα πάνω κάτω. Το έργο τοποθετείται στα ταραγμένα χρόνια της Γερμανοϊταλικής κατοχής και της Αντίστασης και δίνει μια πιστή και ανάγλυφη εικόνα της εποχής εκείνης μέσα από σφοδρές ερωτικές, οικογενειακές, κοινωνικές και εθνικές περιπέτειες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]