Πάντα πίστευα ότι η Χίος δεν αποκαλύπτει εύκολα τα κάλλη της, αλλά ξέρει να φυλάει καλά κρυμμένα τα μυστικά της. Θεωρώ ιδιαίτερα γοητευτικό ένας μικρός τόπος όπως είναι η Χίος, να μπορεί να σε κρατεί αιχμάλωτο της ποικιλομορφίας του και της διαφορετικότητά του, να σε "αναγκάσει" να τον ταξιδέψεις, να τον σεργιανίσεις και όχι απλά να τον επισκεφτείς. Θυμάμαι, όταν οι φίλοι μου ερχόταν να με επισκεφτούν τα καλοκαίρια, ποτέ καμιά συνάντηση δεν στερούνταν τελετουργίας.
Ξεκίνησα να φωτογραφίζω χωρίς να γνωρίζω πώς πρέπει να κινηθώ, τι θα πρέπει να καταγράψω και ενδεχομένως τι θα πρέπει να αποφύγω. Έχοντας αυτό κατά νου άφησα τον εαυτό μου να παρασυρθεί κυρίως από ένστικτο και λιγότερο από λογικές που σχετίζονται με την αντικειμενική καταγραφή ενός τόπου. [...]

Όταν τέλειωσα τις φωτογραφίες και άρχισε να γίνεται το μοντάζ, κατάλαβα ότι ήθελα να μιλήσω για μια Χίο που κρύβεται στις γωνιές της, έναν τόπο που μόνο αν τον πλησιάσεις αρκετά κοντά θα ακούσεις κάποιες από τις αλήθειες του. Επιθυμία μου και ευχή μου είναι οι φωτογραφίες αυτές να μεταδώσουν μια αίσθηση του τι είναι η Χίος. Η αγωνία μου εξαρχής ήταν όχι να ωραιοποιήσω τον ιδιαίτερο αυτόν τόπο, όχι να τον "τουριστικοποιήσω", αλλά να καταγράψω αυτό που θεωρούσα αληθινό, αυτό το θεωρούσα όμορφο, αυτό που θεωρώ Χίο.

Στράτος Βογιατζής