Αρκεί μια μικρή χαραμάδα στον χρόνο για να ανατραπούν οι γενιές και οι αιώνες, να αμφισβητηθεί το τετελεσμένο του θανάτου. Δυο ιστορίες ζωής αν και απέχουν στα συμβατά ημερολόγια βιώνονται παράλληλα σε δυο σκηνές, στη ματαιόδοξη εποχή του σήμερα και στην υπερήφανη εποχή της ιστιοφόρου ναυτιλίας. Ένας αβίωτος έρωτας κληροδοτείται μετά από τέσσερις γενιές. Η μία αγάπη περπατάει στα βήματα της άλλης, σε άλλη εποχή, με άλλα δεδομένα, με τον ίδιο πόνο. Δυο γυναίκες, η Καπετάνισσα Αλτάνα και η Γλαύκη, συμπάσχουν και συμπορεύονται. Αν και δεν έχουν δεσμό αίματος, τις ταυτίζει η κοινή μοίρα. Αν και τις χωρίζει ένας και πλέον αιώνας, τις ενώνει το ρίγος της ίδιας στιγμής. Το μήνυμα; Ο θρίαμβος της ζωής. Ο έρωτας καταλύει το χρόνο, τη μοίρα, τον θάνατο προκειμένου να βιωθεί. Το σύμβολο; Η γοργόνα στο ακρόπλωρο της δικάταρτης σκούνας που είχε κίτρινα σκαλιστά στο ξύλο μαλλιά και τα μάτια της θάλασσας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]