Τα τρία αυτά μαθήματα, που δημοσιεύω εδώ, μόνον κατά προσέγγισην δίδουν όσα προφορικώς ελέχθησαν τότε. Κατά την διδασκαλίαν είχα υπ` όψει μου σύντομα διαγράμματα, από τα οποία μετά κόπου συναπήρτισα εκ των υστέρων το κείμενον. Επέρασεν έκτοτε τόσος καιρός! Και αφ` ετέρου δεν υπήρχε καμμία πρόθεσις εκ μέρους μου να δημοσιεύσω ό,τι τότε προφορικώς ανέπτυξα, και ανέπτυξα χωρίς αξιώσεις, αφού καιρόν δεν είχα, ούτε την δυνατότητα, να συμβουλευθώ τα σχετικά βοηθήματα, έστω και δια να διαπιστώσω τι απ` όσ` αναπτύσσω είναι προσωπικαί μου γνώμαι ή καρπός από μακρινά, ξεχασμένα τώρα, διαβάσματα. Και δεν θα τα εδημοσίευα, αν ειχα μεγαλύτερον σθένος ν` αντιτάξω εις την προτροπήν και την καλωσύνην της Εφόρου της Σχολής. Τώρα που τα βλέπω γραμμένα με συνέχειαν, δεν ξέρω να είπω, αν εκέρδισαν ή έχασαν από απόψεως περιεχομένου· ξέρω μόνον, πως έχασαν (και έχασαν πολύ) από απόψεως τόνου και θερμότητος. Κ ήτο μοιραίον! Το φιλοσοφείν ως ενέργεια ζωντανή του νου, και προ πάντος της καρδιάς, ως άμεσος συνεργασία του ομιλητού και των ακροατών του, δεν μετατρέπεται ατιμωρητί εις τυπωμένο χαρτί.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]