Η «Υπόθεση Τουλάγεφ» διαιρείται σε δέκα κεφάλαια (ή «αλληλοσυμπληρούμενους πίνακες» όπως τα αποκάλεσε ο Σερζ σε ένα φυλλάδιο). Το καθένα τους είναι λίγο ως πολύ αυτοτελές. Το καθένα εστιάζει σε έναν διαφορετικό χαρακτήρα, παρότι αρκετοί από τους χαρακτήρες εμφανίζονται σε περισσότερα από ένα κεφάλαια. Η πλοκή εξελίσσεται χρονολογικά, από την απροσχεδίαστη, σχεδόν τυχαία δολοφονία του Τουλάγεφ, ενός ανώτατου στελέχους του κόμματος, μέχρι την εκτέλεση, έναν χρόνο αργότερα, τριών ανδρών, οι οποίοι ήταν όλοι τους σημαίνοντες μπολσεβίκοι, μπλέχτηκαν στα δίχτυα της έρευνας και επιλέχτηκαν να πληρώσουν για το ανεξιχνίαστο έγκλημα. Ο αναγνώστης παρακολουθεί τις διακλαδώσεις της εκκαθάρισης μέσα από πολλές και διάφορες οπτικές γωνίες: την οπτική γωνία των ανακριτών και εκείνη των θυμάτων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται κάποιοι πιστοί σταλινικοί, κάποιοι αντιφρονούντες που συνθηκολογούν και κάποιοι αδιάλλακτοι οπαδοί της Αριστερής Αντιπολίτευσης του Τρότσκι. Προδρομική μορφή όλων των μεγάλων φωνών που μετά τόσα χρόνια ασφυξίας ακούγονται στη Δύση, ο Βικτόρ Σερζ περιγράφει με μαεστρία πόσο στυγνή υπήρξε η σταλινική δικτατορία που είχε φτάσει στο απώγειό της με τις δίκες της Μόσχας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]