``Τα περασμένα Χριστούγεννα, οι γονείς μου μού χάρισαν ένα κινητό τηλέφωνο εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας. Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου κι αν βρισκόμουν στο εξής, μπορούσα να ψυχαγωγούμαι με ένα σωρό ηλεκτρονικά παιχνίδια, να καλώ ταξί, να στέλνω τη φωτογραφία μου, να συνδέομαι με τη μετεωρολογική υπηρεσία και να έχω - μέσω Διαδικτύου - πρόσβαση στα δισεκατομμύρια των πληροφοριών που χρησιμεύουν στο να μη χάνει κανείς το δρόμο του στη ζωή``. (. . .) Η ανά χείρας νουβέλα απεικονίζει με σπαρταριστό και συνάμα μαύρο τρόπο τον λαμπρό νέο μηχανικό κόσμο, έναν κόσμο όπου οι κωδικοί πρόσβασης καθορίζουν κάθε μας κίνηση και ρυθμοδοτούν την παραμικρή μας ανάσα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]