(...) Είναι ένα ταξίδι νοερό μέσα στα κείμενα, στον άτλαντα και στο χρόνο, μια περιπλάνηση χωρίς `πυξίδες και χάρτες`, που επιφυλάσσει πολύτιμα συναπαντήματα με το άγνωστο, αλλά κυρίως με `το αναπάντεχο, το απροσδόκητο, το ενδεχόμενο`, και διασταυρώσεις με πρόσωπα ξεχωριστά, αυτά που σημάδεψαν τον τόπο τους και σημαδεύτηκαν απ` αυτόν, συναντήσεις με φιλόδοξες και θρυλικές βασίλισσες, αμείλικτες βασιλομήτορες, ηγέτες μέγιστους, φωτισμένους δασκάλους, διανοητές και σοφούς, γενναίους ήρωες, πανούργους κατακτητές και ηρωικούς στρατηλάτες, παρανοημένους δικτάτορες, ζωντανούς θρύλους, πυρπολημένους επαναστάτες, μισαλλόδοξους κινηματίες, απελπισμένους ευγενείς, πρωτοπόρους καλλιτέχνες, εμπνευσμένους μουσικούς, ποιητές εξαίσιους, άγιους και τρελούς, αδίσταχτους εμπορευόμενους και χρυσοθήρες, ξεριζωμένους και απάτριδες τυχοδιώκτες, καταχθόνιους δολοπλόκους και αδιάφορους, πολυγλώσσους μισθοφόρους, σιδερόφραχτους Σταυροφόρους και σαρικοφόρους επιδρομείς, αποφασισμένους ερημίτες, μάγους και φαντάσματα, ωραίες και μοιραίες γυναίκες, περιώνυμες εταίρες, φιλογενείς πατριώτες, εμίρηδες και σεΐχηδες, σιωπηλούς καμηλιέρηδες και βεδουίνους νομάδες, αυλικούς και κόλακες, ανακτορικούς δολοπλόκους, ιέρειες και πόρνες, φανατισμένους κάθε θρησκείας... και εκατοντάδες χιλιάδες `επισφαλείς υπάρξεις, πρόσκαιρες και μάταιες`, καθημερινούς ανθρώπους με τους οποίους διασταυρώθηκαν το βλέμμα και τα βήματά σου. Είναι όλοι αυτοί, και άλλοι πολλοί ακόμα, που στοιχειώνουν κυριολεκτικά την πόλη τους, ρίχνουν βαριά τη σκιά τους πάνω της, αφομοιώνονται στη μυρωδιά της, αόρατοι βαδίζουν ακόμη μέχρι σήμερα ανάμεσα στους ανθρώπους της, κουβαλάνε ακόμη το βάρος της συνήθειας και της καθημερινότητάς τους, περιφέρουν τον ενθουσιασμό και τις απελπισίες τους, χειρονομούν και διαφωνούν, ζουν τα πάθη τους και συνθέτουν την ατμόσφαιρά της με την ύπαρξή τους... Κι εσύ, που φρόντισες με την πολύτιμη συνδρομή των ιστορικών, των συγγραφέων και ποιητών, των χρονικογράφων, των βιογράφων και των περιηγητών να τους προσεγγίσεις, αν πραγματικά το θέλεις κι έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, ανακαλείς τη μορφή τους, τους συναντάς σε κάθε γωνιά, ακολουθείς τα βήματά τους, γοητεύεσαι από την προσωπική τους διαδρομή, αγγίζεις τη μυθολογία που τους περιβάλλει και μαζί τους ταξιδεύεις έξω από το χώρο και στο χρόνο, δεκαετίες, κάποτε και αιώνες πίσω. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]