(. . .) Η ζωή με ένα «υπερκινητικό παιδί» μπορεί να είναι πολύ δύσκολη. Ένα σοβαρό μειονέκτημα που χαρακτηρίζει αυτά τα παιδιά είναι ότι δείχνουν να μην ακούν και να μην αντιλαμβάνονται όσα τους λένε οι γονείς τους. Ούτε οι παρακλήσεις ούτε οι νουθεσίες ούτε οι απειλές για τιμωρία φαίνονται να έχουν αποτέλεσμα. Και το χειρότερο είναι ότι το σχολικό και το κοινωνικό περιβάλλον αντιδρά αρνητικά απέναντι στα προβλήματα και στις δυσκολίες τους. Σε αυτό το βιβλίο η συγγραφέας επιχειρεί να σκιαγραφήσει ακριβώς την εικόνα ενός τέτοιου παιδιού. Μέσα από ζωντανά παραδείγματα της καθημερινής ζωής - τα οποία βέβαιο ότι θα αναγνωρίσουν οι γονείς - περιγράφει τη συμπεριφορά, τις αντιδράσεις και τις δυσκολίες του παιδιού αυτού και προτείνει λύσεις. Οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί, καθώς και όλοι όσοι είναι επιφορτισμένοι με τη φροντίδα των παιδιών θα βρουν όλες εκείνες τις πληροφορίες που έχουν ανάγκη όταν αναλαμβάνουν το έργο της ανατροφής ενός τόσο «δύσκολου» παιδιού. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]