Χώρος δράσης αυτού του σύγχρονου, ποιητικού θεατρικού έργου του Πέτερ Χάντκε είναι η σάλα του ξενοδοχείου Ακαπούλκο, που βρίσκεται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη σε μια κοιλάδα των Βαλκανίων. Εκεί συναντιούνται δύο σκηνοθέτες, ο Αμερικανός Τζον Ο’ Χάρα και ο Ισπανός Λουίς Ματσάδο, για να επιλέξουν τους ηθοποιούς που θα παίξουν στην προσεχή τους ταινία, με θέμα τον πόλεμο που ξεκίνησε σε αυτή την περιοχή πριν δέκα χρόνια. Και έτσι εμφανίζονται οι πιθανοί πρωταγωνιστές της ταινίας - ένας ξεναγός, ένας ιστορικός, τρεις δημοσιογράφοι - δίνοντας τη δική τους εκδοχή για τα τεκταινόμενα στα Βαλκάνια. Μ’ αυτόν τον τρόπο παρουσιάζονται στους δύο σκηνοθέτες οι αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν τούτο τον τόπο: όλες οι αντίθετες γνώμες και καταλογίσεις ευθυνών ακούγονται στη διάρκεια αυτού του ντεφιλέ στο σαλόνι του ξενοδοχείου. Και πάλι όμως - έτσι είναι αυτή η χώρα - πλάι σ’ εκείνους με την μονοσήμαντη άποψη υπάρχουν και οι άλλοι: ένας δασόβιος, ένας κρατούμενος, μια γυναίκα με δερμάτινο παλτό, που μέσα στην ειλικρινή τους σύγχυση αποτελούν ανάγλυφες αναπαραστάσεις της κατάστασης που επικρατεί εκεί. Μέσα από όλα αυτά οι δύο σκηνοθέτες - και μαζί τους ο αναγνώστης και ο θεατής - θα μπορέσουν να σχηματίσουν ο καθένας τη δική του άποψη για τα συμβάντα και να αποφασίσουν οριστικά για το μέλλον της ταινίας τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]