Η Θεολογία περί του ανθρώπου ως προσώπου μπορεί να διαδραματίση σπουδαίο ρόλο στην σύγχρονη κοινωνία. Το κατ` εξοχήν, βέβαια, πρόσωπο είναι ο Θεός, αλλά και ο άνθρωπος ως κατ` εικόνα και καθ` ομοίωσιν Θεού δημιουργημένος μπορεί να γίνη πρόσωπο. Αυτό λέγεται με τις απαραίτητες προυποθέσεις. Στην πραγματικότητα «ενεργεία» πρόσωπο είναι ο θεούμενος. Για να φθάση όμως κανείς στο σημείο αυτό είναι ανάγκη να βιώση την ασκητική του προσώπου. Οι Πατέρες της Εκκλησίας δίνουν μεγάλη βαρύτητα στο θέμα αυτό. Δεν μπορεί να κατανοηθεί το πρόσωπο έξω από την κατά Χριστόν άσκηση, αφού μάλιστα η χριστιανική άσκηση συνδέεται στενά με τα μυστήρια της Εκκλησίας. Αν δεν δούμε την ασκητική διάσταση του ανθρωπίνου προσώπου, τότε αποτυγχάνουμε να δούμε την πατερική διδασκαλία για το πρόσωπο, όσες πατερικές παραπομπές κι αν χρησιμοποιήσουμε.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]