Γύρω στα μεσάνυχτα, και με το φεγγάρι στη χάση του, ο Αγκίμ αναγκάζεται να μεταναστεύσει. Οι δυσκολίες προσαρμογής δείχνουν ανυπέρβλητες.
Η επαφή με το καινούριο, το διαφορετικό, το πολύχρωμο δημιουργεί στους κατοίκους του λιβαδιού ανασφάλεια και φοβίες.
Οι υπεύθυνοι, μακριά απ` το δρόμο του στοχασμού και της τέχνης, μένουν απαθείς, αδιάφοροι, και ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τα λοφία τους.
Παντού ακούγονται οι σπαραχτικές κραυγές του φυσικού περιβάλλοντος που από άσκεφτες ενέργειες ολοένα και καταρρέει.
Οι φτερωτοί συγκάτοικοι συνεργάζονται, δημιουργούν, ερωτεύονται, επιμένουν. Και όλα αυτά με βάση τις ιδιαίτερες συνήθειες και συμπεριφορές των ηρώων, έτσι ώστε να προβάλλονται τα πραγματικά χαρακτηρολογικά στοιχεία του κάθε είδους.
Ένα ταξίδι στον εξωτερικό, αλλά και στον εσωτερικό μας κόσμο, με οδηγούς το μύθο, την Ιστορία και τις παραδόσεις μας, που μέσ` απ` τη γνώση, την αλληλεγγύη, τη δημιουργική φαντασία και την ενότητα, στοχεύει στην πρόοδο, την αυτογνωσία και την ελευθερία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]