Η τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα χαρακτηρίστηκε ως η δεκαετία του εγκεφάλου, γεγονός που τεκμηριώνει την τεράστια σημασία που αποδίδεται σήμερα στην έρευνα σχετικά με τον εγκέφαλο, δηλαδή στις νευροεπιστήμες. Ένα από τα θέματα που συγκεντρώνει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των ερευνητών είναι η ανάπτυξη του εγκεφάλου. Είναι μία διεργασία εξαιρετικά δυναμική στην ενορχήστρωση της οποίας συμμετέχουν πέντε βασικές λειτουργίες: διαίρεση, διαφοροποίηση, μετανάστευση, συναπτογένεση (δημιουργία λειτουργικών συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων) και κυτταρικός θάνατος. Η εποχή μας σηματοδοτείται επιστημονικά από τη χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος και ως εκ τούτου τη δημιουργία προσδοκιών για την ταυτοποίηση γονιδίων "εξυπνάδας", επιθετικότητας" ή "καλλιτεχνικής κλίσης". Συγχρόνως όμως η έρευνα στις νευροεπιστήμες έχει καταδείξει τον καθοριστικό ρόλο της εμπειρίας, δηλαδή της πληροφορίας που προέρχεται από το εξωτερικό περιβάλλον, στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και ως εκ τούτου στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς. [...]