Ο Αίσωπος έζησε περίπου στα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα. Θρακικής καταγωγής, ήταν αρχικά δούλος. Όμως ο αφέντης του, εκτιμώντας την ευφυΐα του, τον απελευθέρωσε. Λένε πως ήταν πολύ άσχημος· όμως η σοφία του τον μετέτρεψε σε πανανθρώπινο δάσκαλο. Οι μύθοι του Αισώπου έχουν εξαιρετικά λιτό ύφος. Είναι αναμφίβολα ιδανικό άκουσμα για το παιδί. Η ζωντάνια των χαρακτήρων, η απλότητα και το γέλιο κάνουν προσιτές και πειστικές τις διαχρονικές αλήθειες που εκφράζει ο κάθε μύθος. Το λιοντάρι και το ποντίκι μας λέει πως ποτέ μια καλή πράξη δεν πάει χαμένη· πως ακόμα και το πιο δυνατό πλάσμα μπορεί να έχει την ανάγκη του αδύναμου. Αλλά και ανεξάρτητα απ’ αυτό, κάθε πλάσμα έχει την αξία του και κανείς δεν έχει δικαίωμα να του κάνει κακό, απλώς και μόνο επειδή είναι ισχυρότερος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]