`Το Κουντρί`, μια ασήμαντη μεγάλη πέτρα στην έξοδο ενός χωριού, λίγο μακριά απ` την Άρτα, την Κυψέλη (Χόσεψη), εκεί γύρω στη δεκαετία του `30, μπορεί σήμερα και να μην υπάρχει.
Αυτή η πέτρα έμεινε `καρφί στην καρδιά` ενός εντεκάχρονου, τη στιγμή του μισεμού του για την αναζήτηση καλύτερης τύχης, αφήνοντας πάνω της την μάνα αποκαμωμένη δίνοντάς του το τελευταίο χάδι με τα στερνά τρυφερά λόγια και συμβουλές της. Έμελλε... να μην την ξαναδεί!
Ο πρόωρος χαμός της αγαλματώθηκε ως αιώνιο σύμβολο πόνου και μόχθου, μέσα στην ψυχή και το νου του εντεκάχρονου, του μετέπειτα εθνικού μας φωτογράφου, ουμανιστή, φωτογράφου της Εθνικής Αντίστασης και του κοινωνικού προβληματισμού, Κώστα Μπαλάφα. Οι αμέτρητες ασπρόμαυρες συνταρακτικές `μανάδικες` φωτογραφίες του, όσο και άλλων κορυφαίων Ελλήνων φωτογράφων απ` τον μεσοπόλεμο μέχρι το κατώφλι του 21ου αιώνα κι ο λόγος τους γι` αυτές, ήταν η αιτία του ταπεινού αυτού `δοξαστικού` για την αιώνια μάνα. Και για τις μανάδες όλου του κόσμου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]