Ο Άντριου Μάνσον, ένας νέος εικοσιτεσσάρων χρόνων, ξεκινά με τον ιδεαλισμό και την αγνότητα της ηλικίας του να υπηρετήσει ως γιατρός τους πάσχοντες ανθρώπους, μες στη μουντή και άχαρη φύση των ανθρακωρυχείων της νότιας Ουαλίας. Από τη μια, οι αρρώστιες και η καρβουνόσκονη που θερίζουν χωρίς να λογαριάζουν ηλικίες. Από την άλλη, ένα σύστημα ιατρικής περίθαλψης κοντόθωρο, λειψό και συμφεροντολογικό, που υπηρετείται από ανθρώπους υποταγμένους, συμβιβασμένους και καιροσκόπους. Ανάμεσα στα δύο, ο νέος ιδεολόγος που επιζητεί να ανατρέψει το υπάρχον, προσβλέποντας σε μια αγαθή επανάσταση που θα λειτουργήσει σαν μια κοινωνική αλλά και θεία δικαιοσύνη. Το «Κάστρο» του Κρόνιν, που διαβάστηκε πολύ στην εποχή του και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να έχει πιστούς αναγνώστες, είναι από τα λίγα βιβλία του εικοστού αιώνα που, μεσούντος του παραλογισμού στο διάστημα μεταξύ δύο μεγάλων πολέμων, τόλμησαν να θέσουν τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων και να αποκαλύψουν τον μέγα ένοχο της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας: τα κάθε λογής «κάστρα» που ορθώνουν οι κάθε λογής εξουσίες, για να κάνουν πιο πιθανή τη διαιώνισή τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]