Στις αρχές το εικοστού πρώτου αιώνα, το βόρειο ημισφαίριο σαρώνεται από παγετώνες, η τρύπα του όζοντος μεγαλώνει, η παγκόσμια κοινωνία οδηγείται στο χάος. Κανείς βέβαια δεν είπε ότι η ζωή θα όφειλε να μοιάζει μ’ ένα αγώνα γκολφ σε έναν τριανταφυλλένιο κήπο! Για τη διάσωση της στρατόσφαιρας, μειώθηκε η εναέρια κυκλοφορία στο ελάχιστο. Παράλληλα τα κράτη χάραξαν τον πιο μεγάλο δρόμο του κόσμου, τον Π3Τ, παραπολικό τρι-ηπειρωτικό αυτοκινητόδρομο. Παντού φτωχοί πιτσιρικάδες ονειρεύονται να γίνουν καμιονέριδες, και να οργώνουν τις ηπείρους πάνω στο τιμόνι των υπερφορτηγών. Ο Τσαγκόι, ο Τσιγγάνος, είναι ένας από αυτούς. Δεν ασχολείται με το γκολφ και δεν μυρίζει τριαντάφυλλα. Το φορτηγό του, το ονόμασε το Άστρο: «Το άστρο του Τσιγγάνου». Μόνο το Άστρο και αυτός. Μόνοι απέναντι σ’ ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]