Είχε πολλά χαρίσματα. Και φοβερή παιδεία. Ελληνική. Μ’ αυτά δοκίμασε να παλέψει το κακό. Απογοητεύθηκε. Αναζήτησε άλλα όπλα. Με τούτα τα όπλα η φήμη του ξεπέρασε τα όρια της πατρίδας του. Της Αντιόχειας. Τον έφερε ως το μεγαλύτερο επισκοπικό θρόνο της οικουμένης. Στην Κωνσταντινούπολη. Και το κακό; Άφησε σε μας, σε σένα, σε μένα, κληρονομιά τα όπλα του. Να συνεχίσουμε τον αγώνα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]