(. . .) Στον τομέα της ανθρώπινης αναπαραγωγής οι εξελίξεις υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι ραγδαίες, και η συνάντησή τους με την προαιώνια αγωνία του ανθρώπου να πλαισιωθεί με απογόνους, που θα δώσουν νόημα στη ζωή του και θα τον συμφιλιώσουν με την ιδέα του θανάτου, οδήγησε σε ένα εκρηκτικό σύνολο επιμέρους ιατρικών μεθόδων και δυνατοτήτων. Οι μέθοδοι αυτές ανέδειξαν ένα πλήθος κοινωνικών, ηθικών και νομικών προβλημάτων, με συνέπεια να είναι πια απαραίτητη και στη χώρα μας η νομοθετική παρέμβαση. Και η παρέμβαση έγινε με τον πρόσφατο νόμο 3089/2002 για την ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, που αναθεώρησε ξανά το οικογενειακό δίκαιο, προσαρμόζοντάς το τη φορά αυτή στην τεχνολογική πραγματικότητα (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]