`Τον παλιό καλό καιρό, όταν οι ευχές βοηθούσαν ακόμα στις δύσκολες περιστάσεις, ζούσε ένας βασιλιάς. Όλες οι θυγατέρες του ήταν πανέμορφες· η μικρότερη όμως ήταν τόσο όμορφη, ώστε ακόμα κι ο ήλιος, που τόσα έχουν δει τα μάτια του, τη θαύμαζε κάθε φορά που αντίκριζε το πρόσωπό της. Κοντά στον πύργο του βασιλιά ήταν ένα μεγάλο σκοτεινό δάσος...`
Η χάρη και η τέχνη - να τα μέσα που εξασφαλίζουν στα παραμύθια την καλύτερη άμυνα ενάντια στις επιθέσεις της επιστήμης. Κανείς δεν το ένιωθε αυτό με περισσότερη σιγουριά απ` τους Αδελφούς Γκριμμ, που συγκέντρωσαν το 1812 τα λαϊκά γερμανικά παραμύθια και αγωνίστηκαν να τα σώσουν στην αυθεντική μορφή τους, προσέχοντας πολύ να μην παρεμβάλουν δικές τους ερμηνείες. Είναι σχεδόν θαύμα το ότι τα κατάφεραν. Η επιτυχία τους οφείλεται σ` έναν σπάνιο συνδυασμό της γνώσης με την αγάπη της ποίησης. Ζωντάνεψαν μια γλώσσα πολύχρωμη, για να μιμηθούν το λόγο των απλών ανθρώπων, μια γλώσσα παιχνιδιάρα, φωτεινή και καθάρια. Αξιοποίησαν στο έπακρο τις προφορικές παραδόσεις και τις προίκισαν με μια χάρη και μιαν αφέλεια, που ίσως δεν διέθεταν από μόνες τους.
Σαν το παιδάκι του τελευταίου τους παραμυθιού, μας δίνουν το χρυσό κλειδί που νομίζουν ότι βρήκαν κάτω απ` το χιόνι. Αλλά δεν μας αναγκάζουν να το πάρουμε. Το κλειδάκι είναι τόσο όμορφο, τόσο λεπτοδουλεμένο, τόσο λαμπερό, που αρκούμαστε να το θαυμάζουμε, χωρίς καν να προσπαθήσουμε να το χρησιμοποιήσουμε.
Τα Άπαντα των Παραμυθιών των Αδελφών Γκριμμ εκδίδονται εδώ σε τρεις τόμους, με τις γκραβούρες των πρώτων εκδόσεων.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
