Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ
Γύρω απ` τη λίμνη που σωπαίνει,
μπρος στη γαλήνη του ιχθύος που τελεί
δια βίου ασύλληπτος
σεργιανίζουν ερπετά που `χουν λέπια αστραφτερά,
περνοδιαβαίνουνε χελώνες και βατράχια.
Βραχνά κοάσματα, νησσών λασπωμένα φτερά.
Ο φίλος μας που κείται εδώ ήτανε γλυκομίλητος,
μα ο θάνατος του έκλεισε τα μάτια.
Δεν έμεινε ούτε ένας αυτοκρατορικός λέων.
Ο τίγρης πέθανε. Ο ιαγουάρος πέθανε.
Το κλειδί σκούριασε. Των ωραίων
γυναικών τα κορμιά δεν λιάζονται πλέον στα βράχια.
Να φύγουμε λοιπόν, όσο έχουμε καιρό.
