Μια οπτική του κόσμου, των ανθρώπων και των πραγμάτων συνιστούν τα κείμενα του βιβλίου. Η υπαρξιακή αναζήτηση του λόγου που ως ερώτηση και απάντηση ή αναπάντητη απορία ορθώνεται στους μονολόγους, ανιχνεύει την πολύπλαγκτη βιοτή, είτε στις ορατές και αναγνωρίσιμες είτε στις δυσδιάκριτες και αδιευκρίνιστες εκφάνσεις της. Γλώσσα βαθιά ο μονόλογος και ενατένιση στα έγκατα. Φωνή που δένεται σε λέξεις και αντηχεί τις ζωογόνες και συγχρόνως καταλυτικές δυνάμεις του χρόνου, της μνήμης, του έρωτα και του θανάτου, της αρχής και του τέλους της θνητής μας περιπέτειας. Γλώσσα σύμμαχος η αφήγηση και ανάγκη ενδόμυχη ενισχυμένη με βιωματική σκευή και αισθαντικότητα, στοιχειοθετεί ανάμεσα στις εύλαλες σιωπές της την πιο συναρπαστική περιπλάνηση σε τοπία ζωής και τοπία ψυχής. Πάντα ένας νόστος στο φως η γραφή και ένας τρόπος να απλώσεις το χέρι στον άλλον, στον άνθρωπο δίπλα σου.

Μικρά κείμενα ποιητικότροπα για όσα καλύπτουν την παρθενική καθαρότητα της ψυχής. Κείμενα - ροές λόγου εσωτερικού, εν πολλοίς, ανάκουστου. Ώρα ευάλωτη ενός εξακολουθητικά αθώου υποτροπιασμού στα ανθρώπινα από ένα βλέμμα, μια ευωδία, ένα άγγιγμα. [...]

(από τον πρόλογο της συγγραφέως)