Ο κόσμος μπορεί να σου φέρει δηλητήριο μέσα σε πετραδοστόλιστο τάσι ή να σου χαρίσει απροσδόκητα δώρα. Μερικές φορές δεν ξέρεις τι απ` τα δυο ισχύει. Ο Σεν Τάι, γιος του ξακουστού στρατηγού Σεν Γκάο, έχει περάσει τα τελευταία δύο χρόνια στη λίμνη της Κουάλα Νορ. Εκεί δόθηκε η τελευταία μεγάλη μάχη ανάμεσα στο Κιτάι και το Ταγκούρ, και αναρίθμητοι νεκροί κείτονται ακόμα στις όχθες της. Για να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του, ο Τάι περνάει την επίσημη περίοδο πένθους προσπαθώντας να θάψει όσο περισσότερους νεκρούς πολεμιστές μπορεί και από τις δύο παρατάξεις. Τις νύχτες μπορεί να ακούσει τα φαντάσματα της Κουάλα Νορ να θρηνούν, και όταν κάποια από τις φωνές παύει, ο Τάι ξέρει ότι ανήκε σε κάποιον που ο ίδιος βοήθησε να αναπαυτεί. Ένα ανοιξιάτικο πρωινό ο Τάι μαθαίνει ότι υπάρχουν δυνάμεις που έχουν προσέξει το έργο του. Η Πριγκίπισσα του Λευκού Νεφρίτη Τσενγκ-γουάν, δέκατη έβδομη κόρη του Αυτοκράτορα του Κιτάι και σύζυγος του Λέοντα του Ταγκούρ, του προσφέρει διακόσια πενήντα σαρντιανά άλογα ως βασιλική αναγνώριση για το θάρρος και την ευσέβεια του και για την τιμή που έκανε στους νεκρούς της Κουάλα Νορ. Δίνεις σε κάποιον ένα σαρντιανό άλογο για να τον ανταμείψεις αδρά. Του δίνεις τέσσερα ή πέντε από αυτά τα έξοχα ζώα για να τον αναδείξεις ανάμεσα στους συντρόφους του, να τον προωθήσεις σε υψηλό βαθμό - και να του χαρίσεις τη ζήλια, πιθανότατα θανάσιμη, εκείνων που ιππεύουν τα μικρότερα άλογα της στέπας. Διακόσια πενήντα από τα αποκαλούμενα Άλογα του Ουρανού είναι ένα αδιανόητο δώρο - αντάξιο ίσως μόνο ενός αυτοκράτορα. Η ζωή του Τάι έχει αλλάξει πλέον ριζικά. Αν θέλει να παραμείνει ζωντανός, θα πρέπει να επιστρέψει στην πρωτεύουσα και τις θανάσιμες διαπλοκές της Αυλής. Ανάμεσα σε πληρωμένους δολοφόνους, ζηλόφθονους στρατηγούς και παλιούς εχθρούς, κάθε του βήμα μπορεί να είναι το τελευταίο...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]