Η ιστορία των ιδεών και του δυτικού πολιτισμού είναι η ιστορία του ελληνικού πολιτισμού, όπως αυτός τεκμηριώνεται με τα αθάνατα μνημεία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας και της τέχνης. Αυτό διαφαίνεται και από αυτήν την προομηρική εποχή μέχρι και τους αυτοκρατορικούς χρόνους. Παρακολουθώντας την εξέλιξη από τον Όμηρο μέχρι και τον νεοπλατωνικό Πρόκλο ακολουθούμε την μεγαλειώδη πορεία του ελληνικού πνεύματος από τα φετίχ και τη μαγεία στην επιστήμη και στο Λόγο, ξαναζώντας την περιπέτεια και την ανακάλυψη του πνεύματος.
Ο τόπος αυτός έπλασε τους πιο ωραίους, τους πιο πολλούς και τους πιο "ανθρώπινους" θεούς· ο τόπος αυτός γέννησε τους πιο μεγάλους δημιουργούς: φιλοσόφους με υπερβατική ενόραση, ρήτορες με πύρινη γλώσσα, επιστήμονες με ρηξικέλευθη σκέψη και καλλιτέχνες με αυθεντικό ταλέντο. Εδώ "τραγούδησε" ο Όμηρος, εδώ ήχησε η λύρα της Σαπφούς, εδώ στοχάστηκε ο Πλάτων, εδώ "επαναστάτησε" ο Πρωταγόρας, εδώ ο Δημόκριτος συνέλαβε την έννοια του ατόμου, εδώ ο Αριστοφάνης κι ο Λουκιανός έκαναν το σαρκασμό επιστήμη, εδώ ο Μένανδρος... Τέτοια κληρονομιά!
[...]