Πρόκειται για παράλληλες παρατηρήσεις και ερμηνείες πάνω στο χωρικό φαινόμενο της αρχιτεκτονικής πραγματικότητας, εκδοχές που αμφισβητούν, αλλά δεν λειτουργούν διαζευκτικά η μία με την άλλη. Εκδοχές, που έχουν μια περισσότερο συμπληρωματική σχέση μεταξύ τους. Συνεκδοχές, επομένως, μιας πολύπλοκης δημιουργικής έκφρασης και πρακτικής. Συνεκδοχές, που δεν επιχειρούν να δώσουν πειστικές απαντήσεις σε μια, ούτως ή άλλως, μεταβαλλόμενη συνθήκη, αλλά στο να φωτίσουν και να καταστήσουν ευδιάκριτα τα ερωτήματα που θέτει αυτή η συνεχής μεταβολή. Συνεκδοχές που φιλοδοξούν να δημιουργήσουν ένα θεωρητικό υπόστρωμα με διασταυρούμενους άξονες κριτικής αναφοράς, ικανό να τροφοδοτεί νέους, εκτενέστερους προβληματισμούς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]