Οι αιφνιδιαστικές επιθέσεις (π.χ. Περλ Χάρμπορ) εξάπτουν τη φαντασία. Ποια είναι όμως τα αίτιά τους και οι λόγοι της επιτυχίας τους; Στην παρούσα μελέτη εξετάζονται παράγοντες όπως τα κίνητρα του αιφνιδιάζονται, η λειτουργία των υπηρεσιών πληροφοριών του κράτους - στόχου, η προειδοποίηση και η αντίληψη της απειλής που έχει η ηγεσία του κράτους - στόχου για την επερχόμενη επίθεση και τέλος ο μηχανισμός μέσω του οποίου το κράτος-στόχος πραγματοποιεί την αντίδρασή του. Μέσα από την εξέταση της Ναυμαχίας της Γιουτλάνδης (1916), η οποία απέτυχε λόγω έγκαιρης προειδοποίησης, γίνονται σαφείς οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες μια αιφνιδιαστική επίθεση μπορεί να αντιμετωπιστεί, ενώ διαφαίνονται και τα σχετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των διάφορων στρατηγικών αντιμετώπισης του αιφνιδιασμού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]