Τραπεζικοί υπάλληλοι που οδηγούν νταλίκες, μποέμ τύποι που χορεύουν με μεθυσμένες γαλοπούλες, καταξιωμένοι συγγραφείς που δεν έχουν εκδώσει ποτέ τους τίποτα, σταθμάρχες σε γραμμές που εδώ και καιρό έχουν πάψει να περνούν τρένα. . . Οι (αντι)ήρωες των ιστοριών του Χούλιο Γιαμαθάρες είναι τύποι περιθωριακοί και παθιασμένοι για την ελευθερία τους που αγωνίζονται, συνήθως μάταια, να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους και το δικαίωμα να είναι διαφορετικοί. Ίσως δεν αποτελούν παραδείγματα για μίμηση, δεν είναι όμως και «μέσοι» άνθρωποι· έχουν πάθη, αγαπούν τις αδυναμίες τους και κάνουν λάθη, δηλαδή, ζουν. Επτά διηγήματα από το δημιουργό της `Κίτρινης βροχής` που συγκινούν και διασκεδάζουν, επτά διηγήματα που μας θυμίζουν ότι η λογοτεχνία δεν είναι τίποτε άλλο από την ευχαρίστηση του να διηγείσαι (και να ακούς) ιστορίες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
