"Υπάρχουν ακόμα εκκρεμότητες"... σκέφτηκα. Δάκρυα από σκοτάδι. Σκοτάδι και φως. Οι χαρακτήρες, η ιστορία, τα ενδεχομένως "κενά" που δειλά-δειλά συμπληρώνονται, η αντιστροφή των ρόλων, οι ρόλοι. "Το μόνο που έχει σημασία, μου είπες, είναι η ζωή. Η ανεκτίμητη. Και ύστερα... ΑΔΕΙΕΣ σελίδες..."
