Όσα συναντά κανείς στις άκρες του δρόμου βρίσκονται σε μια κατάσταση εκκρεμούς και μετέωρης αποκαθήλωσης. Ανήκουν τόσο στο "δρόμο" όσο και στο "τοπίο". Ανήκουν ταυτόχρονα στο παρόν του ταξιδιώτη και στο παρελθόν όσων έχουν μετακινηθεί πριν από αυτόν. Κυρίως καλούν τον ταξιδιώτη να σταματήσει και την ίδια στιγμή τον βεβαιώνουν ότι η διαδρομή συνεχίζεται.