«Έπειτα από τόσων χρόνων απασχόληση με τον Όμηρο και την ελληνική ηρωική ποίηση έρχεται κάποτε η μέρα που νιώθεις τον εαυτό σου υποχρεωμένο, θα έλεγα, να σταθείς αντιμέτωπος σε δύο μεγάλα προομηρικά προβλήματα, που τόσα χρόνια έκανες πως δεν τα βλέπεις γιατί τα φοβόσουν: Το ένα είναι η σχέση του μύθου με την ιστορία, αν δηλαδή η μυθική παράδοση των Ελλήνων κρύβει γνήσια ιστορικά στοιχεία ή όχι. (. . .) Το δεύτερο προομηρικό πρόβλημα είναι πώς οργανώθηκε η ελληνική μυθολογική παράδοση με τόση εντέλεια, ώστε να μη βρίσκεται ήρωας, και ο πιο αναξιόλογος, που να μην είναι όχι μόνο εφοδιασμένος με ατομικό όνομα αλλά και εγκατεστημένος σ` έναν ορισμένο τόπο και ενταγμένος σ` ένα ορισμένο αρχοντικό γένος». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]