Η Πολιτική Ψυχολογία τονίζοντας ιδιαίτερα τον πολιτικό χαρακτήρα των επιστημών γενικά και της Ψυχολογίας ιδιαίτερα, υπό την έννοια της "ουδετερότητας" των επιστημών και των ερευνητικών τους αποτελεσμάτων διερευνά τις σχέσεις ατόμου, κοινωνίας και πολιτικής. Στόχος της είναι η χειραφέτηση των πολιτών μέσω της επιστημονικής τους γνώσης και πληροφορίας.
Με την ανάληψη ερευνητικών δράσεων και πρωτοβουλιών σε συνεργασία με άλλους συναφείς επιστημονικούς κλάδους και χώρους η Πολιτική Ψυχολογία παρεμβαίνει (ενεργητικά) προληπτικά, διαγνωστικά και συμβουλευτικά-θεραπευτικά επιζητώντας και/ή προάγοντας τον διάλογο και την επικοινωνία μεταξύ πολιτών (ομάδων πολιτών, κινημάτων) και πολιτικής εξουσίας.
Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων οι Κοινωνικές Επιστήμες παραμένουν "τυφλές" σε ό,τι αφορά στις ψυχολογικές πλευρές των κοινωνικών και πολιτικών διαδικασιών. Οι αναλύσεις της πολιτικής, της εξουσίας και των θεσμών είναι περισσότερο επηρεασμένες από τις κρατικές αποφάσεις και τις κοινωνικές και οικονομικές εξαρτήσεις. Έστω και αν ακόμη οι Κοινωνικές Επιστήμες δεν είναι προσκολλημένες στις ενέργειες μεγάλων ανδρών, οι αναλύσεις όμως για τις κοινωνικές δομές δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις ψυχολογικές δομές. Γιατί όμως αποκλείεται η Ψυχολογία από τη σφαίρα του Πολιτικού και Κοινωνικού; [...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
