Μπόρχες σημαίνει, για τα εκατομμύρια των φανατικών του αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, ένα σύμπαν δημιουργημένο από την αρχή με τα υλικά που πλάθονται τα όνειρα. Ένα σύμπαν που συγκροτείται από επάλληλους `Λαβύρινθους` (που διαφέρουν στις διακλαδώσεις καίτοι ομόκεντροι), ένα σύμπαν `Βιβλιοθήκη`, όπου οι πάντες χάνονται αναζητώντας το Νόημα. Σ` αυτό το δαιδαλώδες τοπίο ανήκουν και τα ποιήματα που κατά καιρούς έγραψε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και συγκεντρώνονται σ` αυτό τον τόμο. Ποιήματα για μάχες, μυθικές ή ιστορικές προσωπικότητες, καθρέφτες, ξίφη και κλεψύδρες. . . Συχνά όμως, ο κόσμος που περικλείουν τα ποιήματά του βρίσκεται είτε στην προέκταση είτε ακόμα και στον αντίποδα της γνωστής φαντασιακής δομής του πεζογραφικού του έργου. Επομένως, στον παρόντα τόμο των `Ποιημάτων`, που υπογράφει ο επί χρόνια μελετητής και μεταφραστής του Μπόρχες, Δημήτρης Καλοκύρης, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να γνωριστεί με μια πλευρά του σπουδαίου Αργεντινού συγγραφέα που συμπληρώνει με απρόοπτο ενδιαφέρον την ανάγνωση του έργου του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]