Tα συγκεντρωμένα στον ανά χείρας τόμο δοκίμια συνιστούν απόπειρα να κατανοήσω κάποιο συναίσθημα που δεν το συμμερίζομαι διαισθητικά, το συναίσθημα που εκδηλώνεται με καταστολή και λογοκρισία. Επίσης, συνιστούν απόπειρα να κατανοήσω, ιστορικά και κοινωνιολογικά, τους λόγους για τους οποίους δεν συμμερίζομαι το συγκεκριμένο συναίσθημα. Επομένως, δεν συνιστούν ιστορία της λογοκρισίας (χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι θεωρώ τη λογοκρισία θεσμό χωρίς ιστορία). Ούτε βεβαίως προτείνουν κάποια ισχυρή θεωρία περί λογοκρισίας. Η λογοκρισία ανήκει ως φαινόμενο στον δημόσιο βίο· η μελέτη του θέματος της λογοκρισίας εκτείνεται σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων του νόμου, της αισθητικής, της ηθικής φιλοσοφίας, της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πολιτικής - της πολιτικής όχι μόνο με τη φιλοσοφική αλλά μάλλον με τη στενότερη, πιο πραγματική της έννοια.
...Έτσι, επειδή δεν διαχωρίζω σαφώς τη λογοκρισία σε πολιτικό επίπεδο από τη λογοκρισία σε ηθικό επίπεδο, μοιάζω με τον λογοκριτή που αναζητά το `ανεπιθύμητο`, την κατηγορία στην οποία αμήχανα, ακόμη και αμεθόδευτα, εξισώνει το ανατρεπτικό (το πολιτικώς ανεπιθύμητο) και το αποκρουστικό (το ηθικώς ανεπιθύμητο)...
...Τα ανεπιθύμητα αντικείμενα στα οποία αναφέρεται η ανά χείρας συλλογή δοκιμίων είναι, ως επί το πλείστον, έργα συγγραφέων δεν με ενδιαφέρει τόσο ο λόγος για τον οποίο είναι ανεπιθύμητα όσο ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν οι δημιουργοί τους στην προσοχή που τους δόθηκε από τη λογοκρισία...

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]