«Ο κίνδυνος που ενέχει η ελευθερία των σύγχρονων είναι μήπως, απορροφημένοι από την απόλαυση της ιδιωτικής μας ανεξαρτησίας και την προαγωγή των προσωπικών μας συμφερόντων, αποποιηθούμε πολύ εύκολα το δικαίωμά μας να συμμετέχουμε στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας. Οι φορείς της πολιτικής εξουσίας δεν κουράζονται παρά ταύτα να μας παροτρύνουν να το κάνουμε. Είναι διατεθειμένοι να μας απαλλάξουν από κάθε κόπο, εκτός από την υποχρέωση να υπακούμε και να πληρώνουμε! Θα μας πουν: `Ποιος είναι εντέλει ο στόχος όλων των προσπαθειών σας, το κίνητρο για τους κόπους σας και το αντικείμενο των προσδοκιών σας; Δεν είναι η ευτυχία; Λοιπόν, αφήστε μας να δημιουργήσουμε αυτή την ευτυχία και θα σας την προσφέρουμε`. Όχι, κύριοι, δεν πρέπει να τους αφήσουμε. Όσο συγκινητικό και αν είναι αυτό το ενδιαφέρον, θα παρακαλούσαμε τις αρχές να μην υπερβαίνουν το όρια της δικαιοδοσίας τους. Να περιοριστούν στο να κυβερνούν με δικαιοσύνη. Η οικοδόμηση της ευτυχίας μας είναι δική μας ευθύνη».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]