Η ιδέα για τη δημοσίευση παραμυθιών της Μικρασίας, ριγμένη σε φιλική συντροφιά τη χρονιά που γιορταζόταν η εξηντάχρονη επέτειος της Μικρασιατικής καταστροφής (1982), δε χρειάστηκε ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για να φτουρήσει στα μυαλά των συνεργατών των εκδόσεων `Ακρίτας` (που σκάρωσαν αρχικά τη `Μικρόπολη`, κάτω από την ονομασία της οποίας κυκλοφόρησαν οι δύο πρώτες εκδόσεις αυτού του βιβλίου), αφού από καιρό βρισκόμασταν σε αναζήτηση γνήσιων Ελληνικών παραμυθιών για τα παιδιά μας (και για μας τους ίδιους)!
Ήδη κάτω από την ονομασία μιας ανανεωμένης και φιλόδοξης παιδικής βιβλιοθήκης, ΝΕΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ, κυκλοφορούν ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ και ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.
Αυτή την αναζήτηση την είχε κεντρίσει από χρόνια ένας `νεανικός` έρωτας στη μαγεία του μύθου -που, όπως συμβαίνει με κάθε γνήσιο έρωτα, ζωντάνευε αντί να ξεφτίζει με τα χρόνια- αλλά συνάμα και μια υποσυνείδητη αντίδραση (δυσάρεστο σύγκρυο θα `λεγε κανείς καλύτερα) που προκαλεί στο μέσο παραμυθόφιλο ο πρόσφατος καταιγισμός του τόπου μας από `στρατευμένα` -προσοχή, τα στρατόπεδα δε βελτιώνουν την εικόνα- και γεμάτη εξιδανικευμένη ιδιοτέλεια φιλολογήματα για παιδιά...
Στη βιβλιοθήκη της Εστίας της Νέας Σμύρνης, όπου αναζητήθηκαν οι πηγές (και που τόσο φιλόφρονα μας βοήθησε να τις εντοπίσουμε η υπεύθυνη της βιβλιοθήκης κυρία Δέσποινα Ρίζου) αναθαρρήσαμε:
Βρεθήκαμε μπροστά σ` ένα αμύθητο `κρυμμένο θησαυρό` από παλιά λαϊκά παραμύθια της Μικρασίας, διασωσμένα στο χαρτί από γυναίκες και άνδρες της Ιωνίας που έχοντας ζήσει τη μεγάλη καταστροφή του Γένους, του `22, πάσχιζαν έτσι να τον διαφυλάξουν στην Ελληνική και πανανθρώπινη μνήμη.
Μπροστά μας ανοιγόταν ένας κόσμος ανθρώπινος, προσιτός, λιτός στους τρόπους, αλλά πλούσιος σε παλμό, σοφία και προπαντός αισθήματα. Συχνά πικάντικος κι αθυρόστομος κι άρα ακατάλληλος για τα αλλοτριωμένα πουριτανικά κριτήρια των σημερινών μεγάλων με τα οποία, φυσικά, κρίνουμε την καταλληλότητα των αναγνωσμάτων των παιδιών μας. (Ήταν η εποχή, μην το ξεχνάμε, που τα παιδιά μεγάλωναν ανάμεσα στους μεγάλους κι όχι σε απόσταση ασφαλείας απ` αυτούς, όπως θέλουμε να τα κρατάμε σήμερα...). Ήταν, λοιπόν, ένας κόσμος βγαλμένος μέσα από την ίδια τη ζωή κι ο οποίος, έχοντας φιλτραριστεί στην κρισάρα του ουσιώδους και του αιώνια αληθινού, πρόσφερε στερεά πνευματική τροφή και τέρψη στην ίδια τη ζωή!
Αυτή την τέρψη και τη βιωματική σοφία θέλουμε να πιστεύουμε πως θα προσφέρουν και σε σένα και στα παιδιά σου, όπως πρόσφεραν και σε μας, αγαπητέ αναγνώστη, τα πέντε παραμύθια της Μικρός Ασίας που επιλέξαμε. Κατάλληλα μεταγλωττισμένα, από έναν εκλεκτό Ίωνα λογοτέχνη, (για να `ναι πιο προσιτά), το Χιώτη ποιητή και λογοτέχνη Γιώργη Κρόκο, και ζωγραφισμένα επάξια, με σεβασμό στο κλίμα το χρόνο και το χώρο της μεταβυζαντινής Ανατολής από το νέο αγιογράφο Σπύρο Καρδαμάκη, θέλουμε να ελπίζουμε πως θ` αποτελέσουν συνάμα, έτσι όπως δημοσιεύονται, μια κάποια θετική συμβολή στην επιβίωση και προπαντός στην αναβίωση του αγνού παραδοσιακού μας παραμυθιού.