Τα `Παράθυρα της Πόλης` είναι ένα μυθιστόρημα αγάπης και φεγγοβόλας ποίησης: η αγάπη ενώνει τις δυο όχθες του Βοσπόρου, ενώνει την Ανατολή και τη Δύση, προσδίδοντας στην αφήγηση την ευγένεια και τη λεπτότητα ενός ευαίσθητου μύθου που μιλά για το διάλογο των πολιτισμών. Παράθυρα-ανοίγματα απ` όπου δραπετεύουν πτυχές της ύπαρξης και διαφαίνονται θρύλοι σαγηνευτικοί σαν τη φωνή της Σεχραζάτ. Η «απέναντι πολυκατοικία» δεν είναι πια μια απεικόνιση της συνοικίας του Πέραν, που υπήρξε πραγματικό μωσαϊκό φυλών: καθολικοί Λεβαντίνοι, ορθόδοξοι Έλληνες, μουσουλμάνοι Τούρκοι, Εβραίοι, Αρμένιοι. Οι ένοικοί της προέρχονται από διαφορετικά σημεία του ορίζοντα: Ανατολή, Γερμανία, Ρουμανία· συνδετικός κρίκος τους, το είδος εκείνο της φιλίας που αναπτύσσεται σε μια γειτονιά. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]