Τα κείμενα που βρίσκονται εντός των σελίδων αναφέρονται σε παραβάσεις συγγραφέων, καλλιτεχνών και ποικίλων εκφραστών τέχνης, οι οποίοι μέσω τεχνασμάτων ή και εξαιτίας εσωτερικών κινήτρων αναίρεσαν την κανονικότητα που περιείχαν οι διάφορες μορφές δημιουργίας μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ο κάθε δημιουργός έχει την αίσθηση ή και την ψευδαίσθηση πως όταν αναζητά κάτι που να διαφέρει από τις τρέχουσες συμβατικές εκφράσεις γίνεται παράσπονδος, δηλαδή ένοχος παρασπονδιών, αφού κάνει μια υπέρβαση και αθετεί μια ηθική υποχρέωση που έχει αναλάβει απέναντι στον εαυτό του, την παιδεία του αλλά και στο όποιο κοινό του. Αυτή η εκ μέρους του αναίρεση των ήδη ταυτισμένων με τις εγκύκλιες γνώσεις του και την κουλτούρα του τού προσδίδει μία αυτοπεποίθηση, μία πίστη αλλά παράλληλα και μία ενοχή, ενώ συγχρόνως απελευθερώνει όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και κάθε αναγνώστη, θεατή ή ακροατή που εσωτερικά αποζητά να δει ή να ακούσει και ταυτόχρονα να συγκινηθεί από ένα παραβατικό θεματικό περιεχόμενο το οποίο δεν συναντά τακτικά στις φιλότεχνες αναζητήσεις του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]