Μέρα με τη μέρα, η Αθήνα, η Αθήνα μας, μεγαλώνει. Μέρα με τη μέρα η Αθήνα αλλάζει. Από τις παλιές αθηναϊκές οικογένειες ελάχιστες έχουν απομείνει. Όταν ήμουνα παιδί, θυμάμαι τη γιαγιά μου να λέει ότι Αθηναίοι είναι μόνο όσων το όνομα αναφέρεται από τον Σουρμελή στον κατάλογο αυτών που βρίσκονταν μέσα στην ακρόπολη, στο κάστρο, κατά το 1827. Σήμερα αυτό φαντάζει μακρινό παραμύθι. Όμως κι από τους νεότερους, αυτούς που κατοικούμε σήμερα την πρωτεύουσα, πόσοι είναι αυτοί που μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι Αθηναίοι (έστω κάτοικοι Αθηνών) για τρεις τουλάχιστον γενιές; Σίγουρα ελάχιστοι, ένα πολύ μικρό ποσοστό αυτών που ζουν και κινούνται μέσα σ` αυτή την πολυαγαπημένη και απάνθρωπη ταυτόχρονα πόλη. Ίσως αυτό να είναι, λοιπόν, η αιτία που η μια μετά την άλλη οι γειτονιές της μεταβάλλονται, οι δρόμοι αλλάζουν μορφή, τα κτίρια παραμορφώνονται ή κατεδαφίζονται. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]