`Ο Φρανθίσκο ντε Κεβέδο (1580-1645) δεν είναι απλά ένας άνθρωπος, αλλά μια απύθμενη, πολυσύνθετη λογοτεχνία`, όπως είπε ο Χορχέ Λουίς Μπόρχες, που τον θεωρούσε τον μεγαλύτερο ποιητή των ισπανικών γραμμάτων. Λίγες φωνές μας έρχονται από την μπαρόκ εποχή με τόση ένταση και διαχρονικότητα. Η ποίηση και η σάτιρά του, αλλά και η ίδια η πολυτάραχη ζωή του, μνημονεύονται ακόμα και στις καθημερινές συζητήσεις των Ισπανών. Τα Όνειρα είναι μια άλλη όψη της ζωής: είναι η πραγματικότητα. Ο Κεβέδο κοιμάται και ονειρεύεται την Αλήθεια. Στον ύπνο παρασέρνεται στην απέναντι όχθη, στον κόσμο των νεκρών, και με έκπληξη, αλλά και σαρδόνιο χαμόγελο, βρίσκει τους πάντες στην Κόλαση: γιατρούς, δικηγόρους, δικαστικούς, χωροφύλακες, αυλοκόλακες, παπάδες, ταβερνιάρηδες, ποιητές της κακιάς ώρας, νεόπλουτους, όλοι τους διεφθαρμένοι και φιλοχρήματοι, υποκριτές και κοντόφθαλμοι. Μια αμείλικτη και πάντα επίκαιρη σάτιρα.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]