Ολυμπιακοί αγώνες, το χρονικό μιας μετάλλαξης
... από την ελλανόδικο επιτροπή στη ΔΟΕ, ... από τον Ζάππα στον Coubertin και από την καλοκαγαθία στο doping...
Εξαντλημένο
ISBN: 978-960-87126-2-1
Europubli, Αθήνα, 4/2003
1η έκδ.
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Βιβλίο, Χαρτόδετο
27 x 21 εκ., 382 γρ., 119 σελ.
Περιγραφή

Η Ζάππειος Ολυμπιάδα του 1870, η δεύτερη μετά την αναβίωση του 1859 που χρηματοδότησε ο εθνικός ευεργέτης, πραγματοποιήθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο ήταν ελεύθερη και οι αγώνες συγκέντρωσαν πλήθος τριάντα χιλιάδων θεατών, αριθμός που θα πρέπει να θεωρηθεί εκπληκτικός, αν λάβουμε κατά νου ότι η Αθήνα της εποχής είχε πολύ λιγότερους από εκατό χιλιάδες κατοίκους. (...) Ο Coubertin σήμερα φέρεται ως μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Άλλοι τον θεωρούν έναν μεγάλο οραματιστή, ανθρωπιστή και παιδαγωγό και άλλοι πάλι δε διστάζουν να τον χαρακτηρίσουν επιτήδειο και αριβιστή. Όπως και να έχει το πράγμα, γιατί αναμφίβολα στοιχεία που τεκμηριώνουν τον έναν ή τον άλλον χαρακτηρισμό μπορούν να εντοπιστούν στην πρακτική και στα γραπτά του, το γεγονός παραμένει ότι υπό την ηγεσία του, οι Ολυμπιακοί Αγώνες καθιερώνονται ως ο ύψιστος διεθνής αθλητικός θεσμός. (...) Η υπερεξουσία αυτή του Προέδρου της Δ.Ο.Ε., που σύμφωνα με τον Ολυμπιακό Χάρτη τον καθιστά ουσιαστικά και τυπικά σχεδόν τον μόνο αρμόδιο για όλα τα θέματα, επιτρέπει την ταύτιση ενός προσώπου με έναν ολόκληρο, διεθνούς εμβέλειας, οργανισμό. Το γεγονός αυτό αναμφίβολα αποτελεί αναχρονισμό και ταυτόχρονα καθεστώς ασυμβίβαστο με έναν οργανισμό που επαγγέλλεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες διεθνώς. (...) Η ολοκληρωτική κοινωνία, όπως είδαμε στο πρόσωπο του «κρατικού ερασιτέχνη», χρησιμοποίησε τον αθλητισμό σαν μέσο για να κάνει πιστευτό τον δικό της πολιτικό μύθο. Η κοινωνία της νεωτερικότητας στο πρόσωπο του σύγχρονου «επαγγελματία αθλητή» προσπαθεί να υπαγάγει τον αθλητισμό στον δικό της θεό, το χρήμα. Και στη μία, αλλά και στην άλλη περίπτωση, ο αθλητισμός αλλάζει πρόσωπο και σήμερα αλλοτριώνει τον άνθρωπο. (...) Κάτι ασφαλώς ήξερε ο Μαροκινός πρωταθλητής Hicham Elgeroum, όταν δήλωνε: «Σε 20 ή 30 χρόνια θα δούμε ποιος ντοπαριζόταν σήμερα και ποιος όχι». Στο μεταξύ, βέβαια, η χρήση ουσιών που μεγιστοποιούν τα φυσικά προσόντα προκαλεί βλάβες και αλλοιώσεις, κάθε λογής, στα εσωτερικά όργανα του αθλητή και διαταράσσει τη λειτουργία του οργανισμού του, αλλά και την ψυχική του ισορροπία.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

Ιστορική αναδρομή
Η Αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή
Ο Εθνικός Αθλητισμός
Η Μεταπολεμική Περίοδος
Επίλογος
Βιβλιογραφία
Παραρτήματα

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2020-12-03 11:07:56