(. . .) Με τους `Τελευταίους Εγγονούς` ολοκληρώνεται μια πλατειά τοιχογραφία, όπου απεικονίζονται, σε διάφορα πλάνα, οι πιο αποφασιστικές στροφές στην εξέλιξη της νεοελληνικής κοινωνίας-από τα τελευταία χρόνια της εποχής του Χαρίλαου Τρικούπη, όπου άρχιζε να διαμορφώνει κάποια αυθεντικά χαρακτηριστικά, ως τις μέρες μας, όπου τα χαρακτηριστικά αυτά χάνουν ολοένα την ιδιομορφία τους μέσα σε μια διεθνική κοινότητα, που την κατευθύνει περισσότερο το πνεύμα της χρησιμοθηρίας και της τυποποίησης. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]