Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας οι μέχρι το 1974 μεμονωμένες προσπάθειες για νέα (κριτική) έκδοση των βυζαντινών νομικών κειμένων συστηματοποιήθηκαν χάρη στην εκπόνηση ειδικών ερευνητικών προγραμμάτων (με κέντρο κυρίως τη Φραγκφούρτη). Τα αποτελέσματα του συντονισμού των προσπαθειών δεν άργησαν να φανούν. Όχι μόνο τη θέση των παλαιών εκδόσεων αρχίζουν να παίρνουν νέες, που έχουν ως βάση όλη τη γνωστή χειρόγραφη παράδοση των κειμένων και ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εκδοτικές αντιλήψεις, αλλά παράλληλα έρχονται σε φως και νέα, άγνωστα μέχρι τώρα, κείμενα. Ύστερα από τις εξελίξεις αυτές η ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στη διδασκαλία του βυζαντινού δικαίου, και μάλιστα της ιστορίας των πηγών του, έγινε περισσότερο επιτακτική. Ο σκοπός του βιβλίου αυτού είναι κυρίως διδακτικός, πράγμα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δομή και στην έκτασή του. Παράλληλα όμως, επειδή ό,τι γράφτηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα γύρω από τις πηγές του βυζαντινού δικαίου αποτελεί επανάληψη του περιεχομένου παλαιότερων εργασιών, αποβλέπει το βιβλίο και στην ενημέρωση όσων ασχολούνται με το βυζαντινό δίκαιο για το σημείο, στο οποίο έχει φθάσει σήμερα η έρευνα. Για την όσο το δυνατόν πληρέστερη εκπλήρωση αυτού του σκοπού, καταβλήθηκε προσπάθεια να ληφθούν υπόψη ακόμα και αδημοσίευτες εργασίες, στο μέτρο βέβαια που τα σχετικά πορίσματα ήταν προσιτά. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]