Η πραγματικότητα του κόσμου που εξερευνούν οι φυσικοί καλύπτεται ακόμη από μυστήριο. Τέσσερις παγκόσμιες σταθερές, που συνδέονται με τέσσερις από τις σπουδαιότερες μορφές της σύγχρονης επιστήμης, επιτρέπουν την οροθέτηση της πραγματικότητας με εντυπωσιακή ακρίβεια. Με τον Αϊνστάιν μάθαμε ότι υπάρχει μια οριακή ταχύτητα στο σύμπαν, η ταχύτητα του φωτός. Ο Planck μας δίδαξε ότι το κβάντο δράσης αποτελεί το κάτω όριο κάθε δράσης. Ο Boltzmann, αντίστοιχα, διαισθάνθηκε την ύπαρξη του κβάντου πληροφορίας. Οι σταθερές αυτές εκφράζουν μια αυτοπειθαρχία στη φυσική και λειτουργούν ως ασφαλιστικές δικλίδες που η ίδια η φυσική επιβάλλει στον εαυτό της. Διεγείρουν τη φαντασία και τονώνουν την πρόοδο της γνώσης. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]