Στο συναρπαστικό αυτό βιβλίο, το οποίο αποτελεί σημαντική συμβολή στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, συντίθενται οι τρεις παράγοντες που οδήγησαν στην αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων: πρώτον, η έκρηξη του αθλητισμού κατά τον 19ο αιώνα στη Βρετανία, στη Γαλλία, στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, γεγονός που δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη της διεθνούς άμιλλας· δεύτερον, η κοινωνική και οικονομική πρόοδος του νεαρού ελληνικού κράτους, η οποία χάρισε στην Αθήνα την εύλογη υποψηφιότητα για τη φιλοξενία των Αγώνων· τρίτον, η ιδιοφυΐα του ιδεαλιστή βαρόνου Πιέρ ντε Κουμπερτέν, που κατόρθωσε να συνυφάνει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό με το διεθνισμό δημιουργώντας έναν νέο θεσμό, φορέα πανίσχυρων συμβολισμών. Η ιστορία μεταφέρεται από την Αθήνα στο Παρίσι της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας (1851-1870), στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ, στην Ολυμπία -όπου εκτεταμένες γερμανικές ανασκαφές έφεραν στο φως την τοποθεσία τέλεσης των αρχαίων Ολυμπιακών-, και ξανά πίσω στην Αθήνα για την κορύφωση, τους ίδιους τους Αγώνες. Πέραν του Κουμπερτέν, στα `πρόσωπα του έργου` περιλαμβάνονται ο σπουδαίος Γερμανός αρχαιολόγος Ερνέστος Κούρτιος, που αποκάλυψε στον κόσμο την αρχαία Ολυμπία, ο πολύ επιτυχημένος Έλληνας συγγραφέας Δημήτριος Βικέλας, που αναδείχθηκε πρώτος πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ), ο διάδοχος του ελληνικού θρόνου Κωνσταντίνος, ο οποίος, αν και πρωτεργάτης της διεξαγωγής των Αγώνων στην Αθήνα, είδε τη βασιλεία του να τερματίζεται άδοξα, και ο νεαρός αγρότης Σπύρος Λούης, ο νικητής του νέου αγωνίσματος, του μαραθώνιου δρόμου, που διεξήχθη για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς του 1896. Οι αθλητές ήταν ερασιτέχνες, ηρωικές μορφές μιας περασμένης εποχής αθωότητας, τότε που ένας Αμερικανός μπορούσε να δηλώσει συμμετοχή στη δισκοβολία την τελευταία στιγμή και να αναδειχθεί νικητής. Κι ωστόσο, υπήρξαν οι σκαπανείς ενός μοναδικού αθλητικού θεσμού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]