Το υλικό στο οποίο στηρίχθηκε η ερευνητική μου πρόταση προς το Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας, την άνοιξη του 1995, ήταν οι κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου κατά την περίοδο της εμπορικής του ακμής, από το 1948 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Βάσει του συγκεκριμένου κινηματογραφικού είδους, επιχείρησα να μελετήσω τις αναπαραστάσεις της νεότητας: το πλαίσιο μέσα στο οποίο εμφανίζονται οι νέοι, τις σχέσεις που αναπτύσσουν με το οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον, τα χαρακτηριστικά και τους ρόλους που τους αποδίδονται, τις αξίες που έχουν ενστερνιστεί· πως παρουσιάζονται να οργανώνουν τη ζωή τους, ποια φαίνεται να είναι τα όνειρά τους και με ποιους τρόπους υποτίθεται ότι τα πραγματοποιούν· πως αυτή η εικόνα διαφοροποιείται, πως οι ρόλοι ανανεώνονται με το πέρασμα του χρόνου και για ποιους λόγους. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]