«Σε τι μπορεί να χρησιμεύσει η σύγχρονη φιλοσοφία; Στο ίδιο πράγμα που χρησίμευε και η αρχαία φιλοσοφία, αλλά μέσα σε έναν κόσμο μετασχηματισμένο: Να ζούμε καλύτερα, μια ζωή πιο συνετή, πιο νηφάλια, πιο ελεύθερη, πιο ευτυχισμένη...» Τούτο το βιβλίο είναι βιβλίο για δυο φωνές: Το γράψαμε μαζί και συνάμα χωριστά. `Μαζί`, μιας και πρόκειται για ένα μόνο και το αυτό βιβλίο, του οποίου αναλαμβάνουμε από κοινού την ευθύνη και την οργάνωση. Αλλά `και χωριστά`, μιας και καθένας μας μιλά εξ ονοματός του, από τη θέση που είναι η δική του, υποβάλλοντας τις ιδέες του και τα επιχειρήματά του στην κριτική - πάντα φιλική, κάποτε αυστηρή - του άλλου. Φιλοσοφία διαλογική λοιπόν ή φιλοσοφικός διάλογος. Επρόκειτο και εδώ, πάλι, για αποκατάσταση του νήματος με μια αρχαία παράδοση στην οποία τοποθετείται η απαρχή της φιλοσοφίας: τη συνάντηση, την ορθολογική συζήτηση, τη σύγκρουση συστημάτων ιδεών και αντιρρήσεων. Η φιλοσοφία δεν είναι ένα μακρύ ήρεμο ποτάμι, όπου θα μπορούσε να ΄ρχεται ο καθένας να ψαρέψει την αλήθεια του. Είναι μια θάλασσα, όπου μύρια κύματα συγκρούονται, όπου χίλια αντιτίθενται, συναντιούνται, σμίγουν πότε πότε, χωρίζουν, ξανασυναντιούνται, αντιτίθενται και πάλι... Ο καθένας πλοηγεί μέσα σ’ αυτή όπως μπορεί και αυτό είναι που αποκαλούμε: φιλοσοφειν».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]